ÞORA

(þorða, þorat), v. to dare, have the courage to do a thing (þorði hann þó ekki at synja þeim gistingar).

* * *

pres. þori, pret. þorði; subj. þyrði, older þørði; part. þorat (þort?): with neg. and personal suff., þoriga ek, I dare not, Vkv.; [cp. Engl. dare; the Dan. lurde, = to dare, is formed from the pret.]:—to dare, have the courage to do a thing; with infin., þoriga ek at segja nema þér einum, Vkv.; þora mun ek þann arm verja, Ó. H. (in a verse); þorði hann ekki at synja þeim gistingar, Fbr. 19; get ek at hann hafi ekki þorat at koma á minn fund, 33;, en skal þessi enn gamli þora at sjá í mót vápnum, Ld. 280; ek þorða at leggja mik í hættu, Fs. 4; hann þorir at berjask, Gullþ. 50; þora man ek at heimta fé þetta, Nj. 31; var engi svá grimmr at þyrði á hann at ráða, Fms. ii. 174; þar hafði engi maðr þorat at nema fyrir landvættum, síðan Hjörleifr var drepinn, Landn. 272: leaving out the infin., ef þeir fá þann kvið at þeir mætti eigi ganga enda þörði þeir eigi, Grág. ii. 158.

2. with acc., but only of the pronoun ‘þat;’ engi myndi þat þora, at segja honum …, no one would dare that, to tell him …, Hkr. (pref.): freq., and in mod. usage, eg þori það ekki, I dare not that, dare not do it.